Geoturystyka jako forma turystyki oparta na poznawaniu atrakcyjnych turystycznie stanowisk geologicznych stanowi doskonałe poszerzenie turystyki przyrodniczej. Do obiektów atrakcyjnych turystycznie w kontekście geoturystyki należą m.in.: naturalne obiekty powstałe w wyniku procesów geologicznych lub geomorfologicznych, takich jak: wybrzeża morskie i wydmy, wulkany i gejzery, różne formy skalne, minerałowe i skamieniałości, lodowce i wodospady; obiekty związane z eksploatacją kopalin, np. kamieniołomy, kopalnie; obiekty architektoniczne ze względu na "geologiczne" elementy użyte do ich budowy, np. budowle wykute w skałach, budowle megalityczne.
Szczególną rolę w geoturystyce, stanowiąc o jej atrakcyjności turystycznej, pełnią geoparki wraz z muzeami i ekspozycjami geologicznymi.
W Polsce tworzonych jest coraz więcej geoparków, z których szczególne znaczenie mają geoparki krajowe. Takimi powierzchniami o wybitnych walorach geologicznych i wartościowych dla geoturystyki, uznane zostały w randze geoparku krajowego 3 obszary:
- Łuk Mużakowa
- Góra Św. Anny
- Karkonoski Park Narodowy wraz z otuliną
Ponadto w wielu polskich regionach występują geoparki o randze lokalnej, np. Geopark Kielce czy Geopark Kamienny Las na Roztoczu.
Poza geoparkami do atrakcji turystycznych występujących w naszym kraju o międzynarodowym znaczeniu geoturystycznym, zaliczyć należy: kopalnie soli w Wieliczce i Bochni, Park Jurajski w Bałtowie, ruchome wydmy w Słowińskim Parku Narodowym czy Maczugę Herkulesa w Ojcowskim Parku Narodowym.
