Zamki i pałace na przestrzeni dziejów wpisały się w krajobraz Polski. Stanowią ważne dziedzictwo kulturowe naszego kraju. Wiele z nich to skarby kultury i perły architektury, z bogatym wyposażeniem i zbiorami sztuki. Polskie zamki i pałace to cenne zabytki pełniące nie tylko funkcje muzealne i kulturalne, ale także hotelarskie, restauracyjne, konferencyjne, wypoczynkowo-zdrowotne (spa i wellness), rekreacyjne i rozrywkowe. Wraz z zachowanymi przypałacowymi parkami i ogrodami stanowią ważną grupę atrakcji turystycznych rozmieszczonych w prawie wszystkich zakątkach Polski.
W całym bogactwie obiektów zabytkowych na obszarze Polski, najwięcej jest takich, które miały charakter obronny lub powstawały jako rezydencje dworu, rodów magnackich, rycerstwa i szlachty. Zachowane do dziś są prawdziwymi perłami dawnej architektury. Najwcześniej powstawały zamki i inne budowle o charakterze obronnym, baszty czy warownie. Uwarunkowane to było dziejami kraju, licznymi wojnami. Pierwsze zamki zaczęły powstawać na początku XIII w. i trwało to do końca XV w. Natomiast pałace i dworki pełniły głównie funkcje mieszkalne. Obecnie zachowane budowle są dostępne turystom, a nawet coraz częściej zabytki te przekształcane są w hotele i restauracje. Przy pałacach i dworach zachowały się parki i ogrody tworzone w różnych stylach; najstarsze to regularne ogrody, parki romantyczne, parki krajobrazowe z XIX w.
Zamki i pałace w Polsce to skarby kultury, które umożliwiają poznanie warunków życia polskiej szlachty przed wiekami. W ich wnętrzach znajdują się kolekcje sztuki, mebli, tkanin, i broni palnej. Dziś można je nie tylko zwiedzać, ale również uczestniczyć w wydarzeniach kulturalnych i atrakcyjnych imprezach, które się tam odbywają. Niektóre pełnią rolę muzeów a część jest wykorzystywana bezpośrednio do obsługi gości jako hotele i ośrodki konferencyjne.