Drewniany kościół pw. św. Klemensa Papieża w Miedźnej

Miedźna to dość stara miejscowość, lokowana już w XIII wieku. Nazwa wsi pochodzi nie, jak można by pomyśleć, od miedzi, ale od miodu, i oznaczała tyle co „miodowa”. Przez Miedźną przebiegał w dawnych czasach szlak kupiecki zwany Wielką Drogą. Początki tutejszej parafii datowane są na pierwszą połowę wieku XIV, a dokumenty podają wówczas imię proboszcza Bernharda. Stojący w Miedźnej drewniany kościół św. Klemensa Papieża jest największą tego rodzaju świątynią na ziemi pszczyńskiej. Jest to obiekt leżący na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego. O kościele Gmina Miedźna posiada ogromne bogactwo kultury sakralnej, do którego należy kilka drewnianych kościołów, a ponadto wiele krzyży przydrożnych i kapliczek. Kościół św. Klemensa Papieża w Miedźnej, największy na ziemi pszczyńskiej, wzniesiono najprawdopodobniej w wieku XVII, na miejscu poprzedniej budowli, tej, która wzmiankowana była wraz parafią w 1326 r. (i która, podobnie jak inne tutejsze kościoły, w XVI w. znalazła się na dłuższy czas w rękach ewangelików). W wieku XVIII ów nowy obiekt został powiększony poprzez wydłużenie nawy. Charakterystyka Orientowany kościół św. Klemensa Papieża wzniesiony został w konstrukcji zrębowej, wieża zaś jest konstrukcji słupowej. Nawa na planie wydłużonego prostokąta, do której od zachodu przylega wieża, łączy się z prezbiterium zamkniętym ścianą prostą. Siodłowy dach kościoła pokryty jest gontem, podobnie jak wieża. Nad nawą znajduje się wieżyczka na sygnaturkę. Wieża, z szalowaną deskami izbicą, zwieńczona została baniastym hełmem z latarnią. Budowlę otaczają soboty wsparte na słupach. Wokół ścian prezbiterium znajduje się wydatne zadaszenie gontowe. Wnętrze We wnętrzu, które dzięki wydłużeniu nawy w XVIII w. sprawia wrażenie bardzo przestrzennego, znajduje się wyposażenie głównie barokowe. W ołtarzu głównym pochodzącym z XVIII w., ozdobionym bogatą, polichromowaną snycerką, umieszczony jest obraz z wizerunkiem patrona kościoła, św. Klemensa, który przysłaniany jest XIX-wiecznym wizerunkiem Matki Bożej. W zwieńczeniu znajduje się grupa Świętej Trójcy, zaś po obu stronach ołtarza bramki z rzeźbami świętych Piotra i Pawła. W ołtarzu bocznym znajduje się natomiast obraz przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem, z XVIII wieku. Witraż ze sceną Ukrzyżowania, we wschodnim oknie prezbiterium, jest kopią gotyckiego witraża, którego oryginał znajduje się w Muzeum Archidiecezjalnym w Katowicach.