Izba Historyczna im. Adolfa Zubera w Kozach

Kozy to duża i najludniejsza w Polsce wieś, leżąca u podnóży Beskidu Małego, nieopodal Bielska-Białej. W latach 60-tych XX w. z inicjatywy miejscowego społecznika i zbieracza pamiątek, Adolfa Zubera, założono tutaj Koło Historyczne. Jego członkowie zgromadzili interesujące, od lat nieużywane sprzęty, których ekspozycja ilustruje życie dawnych mieszkańców. Izba historyczna powstała w 1992 r. i mieści się w budynku Gminnej Biblioteki. O Izbie Historycznej im. Adolfa Zubera Izba Historyczna im. Adolfa Zubera w Kozach powstała w 1992 roku. Gromadzi zbiory w trzech głównych działach: historycznym, etnograficznym i sakralnym. Ekspozycja w dziale historycznym prezentuje meble i sprzęty pochodzące z dawnego dworu Czeczów — ostatnich właścicieli wsi. Gromadzone są tu także eksponaty związane z historią miejscowości. Dział etnograficzny stanowi obszerną kolekcję przedmiotów życia codziennego dawnych mieszkańców Kóz. Są tu stroje ludowe, narzędzia i przedmioty wykorzystywane w pracy na roli, narzędzia gospodarstwa domowego, a także warsztat szewski, przybory ciesielskie i stolarskie, sprzęty domowe i kuchenne. Dział sakralny gromadzi przedmioty związane z historią kościoła i parafii w Kozach, a także cenne rzeźby pochodzące z kapliczek z terenu wsi i okolicy. Najcenniejszymi eksponatami tego zbioru są drzwi i kamienna kropielnica ze starego, drewnianego kościoła z 1520 roku (rozebranego w 1900), figura św. Floriana z owczarni dworskiej oraz Biblia w tłumaczeniu Marcina Lutra, wydana w Norymberdze, w 1752 roku. Izba Historyczna dysponuje także pokaźnym materiałem ikonograficznym autorstwa Adolfa Zubera, stanowiącym najważniejsze źródło wiedzy o dziejach miejscowości. Prowadzona jest tu też działalność archiwizacyjna i badawcza dotycząca historii i kultury gminy Kozy, odbywają się wystawy czasowe, lekcje muzealne i wykłady. Adolf Zuber, rodowity kozianin, urodził się w 1911 r. W latach międzywojennych pracował jako księgowy w tutejszym majątku Czeczów. Gdy w 1939 roku Niemcy wyrzucili właścicieli z majątku, na tymczasowego administratora wyznaczyli Adolfa Zubera, który nie podpisał jednak volkslisty. W latach 50-tych pan Zuber stał się pasjonatem lokalnej historii. Zaczął poszukiwać archiwalnych dokumentów i literatury, robił szkice, notatki oraz zdjęcia, które stworzyły olbrzymią fototekę. Dokumentował współczesne mu życie miejscowości w dobie szybkich zmian, jakie następowały z biegiem lat. Zmarł w 1971 roku.