Kościół pw. Przenajświętszej Trójcy w Przystajni

Obecna murowana świątynia została wzniesiona z fundacji Róży Zabickiej – ówczesnej właścicielki okolicznych dóbr. Ukończona została jednak dopiero w 1797 roku przez kolejnego właściciela wsi – Antoniego Paciorkowskiego herbu Gryf.  Architektura Budowla jest jednonawowa, ze zwężonym prezbiterium od strony wschodniej oraz oddzielonym od nawy głównej belką tęczową, wzniesioną w stylu rokokowym z rzeźbami Pana Jezusa Ukrzyżowanego, Matką Bożą Bolesną i św. Janem Ewangelistą. Wnętrze kościoła jest podzielone toskańskimi pilastrami, na których jest oparte sklepienie krzyżowo-kolebkowe. Wetrze kościoła Wystrój budowli jest bogaty i reprezentuje styl późnobarokowy. Wnętrze kościoła zostało bardzo dokładnie opracowane i wykonane z wielką precyzją, wykańczanie świątyni trwało bowiem prawie pięćdziesiąt lat. W centralnym miejscu barokowego wnętrza znajduje się bogato złocony ołtarz główny, który jest ozdobiony obrazem Trójcy Świętej i postaciami czterech Ewangelistów. Świątynia posiada również dwa boczne ołtarze z obrazami olejnymi przedstawiającymi św. Walentego, św. Rocha i Matkę Bożą Częstochowską. Interesująca jest również ambona, ozdobiona drewnianymi figurami Ewangelistów. Jest ona jednym z najstarszych elementów wyposażenia budowli, ponieważ pochodzi z pierwotnego drewnianego kościoła. Cennym zabytkiem jest żeliwna chrzcielnica odlana w 1882 roku w hucie w Kuźnicy Starej.