Kościół św. Mikołaja w Wilkowiecku

Wilkowiecko leży w połowie drogi między Kłobuckiem a Krzepicami. Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą już z XIII stulecia. Wiemy, że w następnym wieku nieliczni mieszkańcy płacili świętopietrze i dziesięcinę. Istniał tutaj folwark rycerski, zagroda sołtysia oraz gospodarstwo plebańskie. W następnych wiekach dobra Wilkowieckie należały do wielu rodzin szlacheckich. W XIX stuleciu majątek obejmował cztery folwarki. Wcześnie zbudowano też w Wilkowiecku pierwszy kościół. W XVI wieku świątynię przejęli na krótko protestanci. Dokumenty z drugiej połowy XVIII wieku wspominają o istnieniu murowanego kościoła pod wezwaniem św. Mikołaja i św. Magdaleny. Obecny powstał w 1931 roku z wykorzystaniem fragmentów poprzedniego. Proboszczem parafii był wówczas ksiądz Mieczysław Zawadzki. Nowy budynek zaprojektował Józef Krupa z Warszawy. Nawę i prezbiterium postawiono na rzucie prostokąta. Od zachodu wznosi się wieża, przykryta dachem namiotowym. Do czasów ostatniej wojny w kościele wisiał dzwon z 1596 roku. Niestety zrabowali go Niemcy. Parafianie odszukali uszkodzony dzwon i przetopili go na nowy w roku 1947. Największą dumą miejscowości jest wywodzący się stąd Mikołaj z Wilkowiecka. Urodził się w pierwszej połowie XVI wieku, zmarł w roku 1601. Wstąpił do zakonu paulinów i zasłynął jako doskonały kaznodzieja. Jednak do podręczników literatury trafił za sprawą „Historii o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim”, czyli misterium wielkanocnego, które okazało się najpopularniejszym dramatem teatrów ludowych i przykościelnych, a w wieku XX podbiło sceny zawodowe. Warto pamiętać, że wilkowieckie pola były w pierwszych dniach września 1939 roku świadkiem zażartych walk w trakcie bitwy, którą później nazwano „bitwą pod Mokrą”.