Długopole-Zdrój – uzdrowisko w stylu „slow”
Podgórskie uzdrowisko Długopole-Zdrój, leżące w dolinie rzeki Nysy Kłodzkiej, w Kotlinie Kłodzkiej u podnóża Gór Bystrzyckich, jest częścią gminy Bystrzyca Kłodzka w powiecie kłodzkim, w województwie dolnośląskim.
Świat dowiedział się o źródłach długopolskich trochę przypadkowo. W 1648 roku górnicy ze Złotego Stoku przebili szybikiem sklepienie korytarza zawalonej kopalni ałunu, w celu odciągnięcia dwutlenku węgla. Tym samym otworzył się dostęp do wód uzdrowiskowych. Woda z tych samoczynnych źródeł była nasycona dwutlenkiem węgla i smakowała jak oranżada. Dar natury szybko stał się przysmakiem do picia.
Od 1819 roku, kiedy to w Długopolu powstał pierwszy zakład kąpielowy, następował rozkwit uzdrowiska. W czasie II wojny światowej kurort stał się szpitalem wojskowym. Działania wojenne szczęśliwie ominęły Ziemię Kłodzką, jednak urządzenia sanatoryjne i zabiegowe zaginęły. Po wojnie uzdrowisko wznowiło działalność. Odrestaurowano zakład przyrodoleczniczy i odnowiono park zdrojowy, wytyczając nowe alejki spacerowe. W 1966 roku Długopole-Zdrój połączono w jeden zespół administracyjno-organizacyjny z Lądkiem-Zdrojem i tak jest do dziś.
Tworzywem leczniczym Długopola-Zdroju są naturalne wody mineralne, pozyskiwane z trzech źródeł: Emilia – 0,08% i Kazimierz – 0,09% to szczawy słabo mineralizowane, radoczynne oraz Renata – 0,12% to zaś szczawa wodorowęglanowo-wapniowo-magnezowa, żelazista, radoczynna.
Dzisiejsze uzdrowisko funkcjonuje w ramach wspólnego mechanizmu administracyjnego Lądek – Długopole. Działa tu zakład przyrodoleczniczy Karol oraz nieodzowna w uzdrowiskach pijalnia wód mineralnych. Kuracjusze mogą liczyć na kąpiele mineralne, suche kąpiele gazowe, natryski wodolecznicze, inhalacje i kurację pitną wodami mineralnymi.
Panujący tu łagodny klimat śródgórski, wiele słonecznych dni, zmienność ciśnienia cząstkowego tlenu i czystość górskiego powietrza wpływają korzystnie na czynność układu krążenia, układu oddechowego i czynność krwiotwórczą.
Profil leczniczy uzdrowiska i jego właściwości lecznicze
Profil leczniczy uzdrowiska to: ortopedia, neurologia, reumatologia, kardiologia, laryngologia, pulmonologia, gastroenterologia, diabetologia, otyłość, nefrologia, urologia i hematologia. W Długopolu-Zdroju leczą choroby wątroby i przewodu pokarmowego oraz układu krążenia.
Atrakcją zabiegową są tzw. suche kąpiele dwutlenkiem węgla. Występują tu szczawy alkaiczne. Podstawową działalnością jest leczenie i rehabilitacja osób z chorobami wątroby. Poza tym prowadzona jest rehabilitacja kobiet po mastektomii, leczy się cukrzycę, nerwicę, choroby gastryczne. Łagodny klimat służy astmatykom oraz osobom z chorobami układu krążenia. Na terenie uzdrowiska znajdują się 3 szpitale uzdrowiskowe (Mieszko, Ondraszek, Dąbrówka), sanatorium uzdrowiskowe (Fortuna), przychodnia uzdrowiskowa, zakład przyrodoleczniczy. Uzdrowisko Długopole-Zdrój posiada park zdrojowy z pijalnią, pijalnię w zakładzie przyrodoleczniczym oraz ścieżki zdrowia.
Walory i atrakcje turystyczne uzdrowiska oraz jego najbliższych okolic
Po zabiegach w Długopolu-Zdroju kuracjusze chętnie korzystają z piękna przyrody. Niezapomnianych wrażeń dostarczy spacer Piekielną Doliną, czyli wąwozem z potokiem w południowej części Wyszkowskiego Grzbietu. Druga, niezwykle malownicza dolina, zwana Bukową, ma 1,5 kilometra i ciągnie się na wysokości około 400 m n.p.m. pomiędzy zbiegiem potoku Porębnik z Ponikiem w Długopolu-Zdroju, a pierwszymi zabudowaniami Poręby.
Panoramę Długopola najlepiej podziwiać z punktu widokowego na Wronce. Trochę dalej, 15 km od uzdrowiska leży Międzygórze z alpejską architekturą, Górą Śnieżnik i z Ogrodem Bajek. Nieco bliżej, w Gniewoszowie, wymarzonym miejscem spacerów są szczerbate ruiny Zamku Szczerba. Warto też zajrzeć do Solnej Jamy, przepięknej groty, której zwiedzanie jest możliwe pod warunkiem posiadania odpowiedniej odzieży ochronnej (zimno!) i latarki.