Na terenie Polski znajduje się bogata sieć różnego rodzaju szlaków turystycznych, będących swoistymi trasami wycieczkowymi; czasami mają charakter naturalny, częściej jednak są wyznaczone z myślą o zainteresowaniach i potrzebach turystów.
Wyróżnia się następujące szlaki: szlaki piesze (górskie i nizinne), szlaki rowerowe (górskie i nizinne), szlaki wodne (żeglarskie i kajakowe), szlaki jeździeckie (górskie i nizinne), szlaki narciarskie (górskie i nizinne), szlaki historyczne, szlaki przyrodnicze, szlaki motorowe (trasy krajoznawcze).
Szlaki muszą być odpowiednio oznakowane, w celu bezpiecznego i interesującego zwiedzania. Na obszarze parków narodowych i rezerwatów przyrody są to na ogół jedyne dopuszczalne trasy, którymi mogą poruszać się turyści.
Na uwagę zasługują szlaki tematyczne, odwołujące się do walorów historycznych, kulturowych, przyrodniczych. Przeważnie to wielokilometrowe szlaki łączące obiekty i miejsca związane tematycznie z jedną dziedziną bądź atrakcje o podobnym charakterze. A więc będą to szlaki historyczne, archeologiczne, etnograficzne, kulturowe, architektury, przemysłu, biograficzne, pielgrzymkowe.
Turystyczne szlaki tematyczne są okazją do poznania tego, co w polskim krajobrazie wyjątkowe i niepowtarzalne.
