Tatrzański Park Narodowy

Obejmuje obszar najwyższych polskich gór Tatr oraz kompleksy leśne przylegające do nich od północy. Są to tereny o budowie geologicznej typowej dla gór fałdowania alpejskiego. Charakterystyczne są turnie, ostre granie, jaskinie górskie, urwiste szczyty i liczne jeziora polodowcowe. Najwyższe szczyty osiągają wysokość powyżej 2000 metrów nad poziomem morza, a pierwsze miejsce pod tym względem zajmują Rysy (2499 m n.p.m.).

Podstawowe informacje
Powierzchnia:
21 164 ha
Data utworzenia:
30 października 1954 r.
Symbol parku:
Kozica

Istotnym walorem Tatrzańskiego Parku Narodowego są liczne jeziora polodowcowe (nazywane stawami), charakteryzujące się wyjątkową przezroczystością wody. Największe z nich to Morskie Oko (34,5 ha i 50,8 m głębokości) oraz Wielki Staw Polski. Występują tu także wywierzyska i wodospady (największym jest Wielka Siklawa – 70 m). Dużą atrakcją są także Wodogrzmoty Mickiewicza.

Tatrzański Park Narodowy jest miejscem występowania wielu chronionych gatunków zwierząt i roślin. Jest stosunkowo dobrze dostępny dla ruchu turystycznego dzięki znakowanym i dobrze zagospodarowanym szlakom turystycznym.

Długość szlaków turystycznych to ponad 240 km. Turystyka narciarska – kilkadziesiąt kilometrów tras. Trasy zjazdowe, nartostrady, skocznie narciarskie, trasy biegowe, tor lodowy, stok slalomowy. Kolej linowa kabinowa, wyciągi krzesełkowe, orczykowe. Taternictwo i sport paralotniowy. Kilka tras rowerowych oraz ścieżki dydaktyczne.

ANKIETA