Zakopane położone jest u stóp Tatr, w Rowie Podtatrzańskim, nad kilkoma potokami, których wody ostatecznie wpadają do rzeki Zakopianki, dopływu Białego Dunajca.
To najwyżej położone miasto w Polsce, zdaniem Rafał Malczewskiego, początkowo nie rościło pretensji do sławy. W Kuźnicy były już dwory, gospodarstwa i kuźnie, a Zakopane było pełne drobnych rzezimieszków. Chyba dokuczliwych, bo nawet Janosik nie zachodził w te strony.
Pierwszy (zaginiony) przywilej osadniczy, Zakopanemu – sezonowej osadzie pasterskiej, wydał podobno Stefan Batory w 1578 roku. Rafał Malczewski powtarza legendę o małym szwindlu górali. „Za Michała Korybuta delegat gminy, dyrdając na piechotę, dotarł do stolicy, przedstawił ośrodkom dyspozycyjnym pergamin z nadaniami z czasów Batorego, które były sfałszowane. Nadania potwierdzono, nie było czasu ani głowy by się tym zajmować”.
Było nie było, ale król Michał Wiśniowiecki, w 1670 roku, zatwierdził wcześniejszy przywilej osadniczy. Sześć lat później wieś liczyła 43. mieszkańców. I to łącznie z Olczą i Poroninem.
Działania pasjonatów Zakopanego, z Tytusem Chałubińskim, „który potrafił robić dobrą »publicity« na miarę reklamy Coca-Coli”, na czele, sprawiły, że już w 1876 roku działała w mieście szkoła snycerska, w 1886 roku – pierwsze uzdrowisko. W 1889 roku, kiedy w Zakopanem mieszkało już 3000 osób, miasto wraz ze sporą częścią Tatr, kupił na licytacji hrabia Władysław Zamoyski. Mąż opatrznościowy, stworzył podwaliny obecnego parku narodowego. Prawa miejskie dla Zakopanego przyniósł rok 1933. Niestety, w latach 40. XX wieku, rządy w Zakopanem objęło Gestapo.
Życie potoczyło się swoim torem i dziś Zakopane to zimowa stolica Polski. Rokrocznie na Wielkiej Krokwi odbywa się Puchar Świata w skokach narciarskich. Już trzykrotnie, w latach 1929, 1939 i 1962 zmagali się w Zakopanem mistrzostwie świata w narciarstwie klasycznym. W roku 1939 zorganizowano mistrzostwa świata w narciarstwie alpejskim.
Salonem Zakopanego są Krupówki. Deptak o międzynarodowej sławie, ciągnie się do dolnej stacji kolejki na Gubałówkę, aż do dolnej stacji kolejki na Kasprowy Wierch. Szlaków, tras, nartostrad w Zakopanem jest bez liku. Giewont, Kasprowy i Morskie Oko to niezbędnik turysty wypoczywającego w Zakopanem. Droga na Czerwone Wierchy przez czarowną Tomanową Dolinę jest rozkosznie malownicza, przez ten zmieniający się, co chwilę, krajobraz.
Trudniejsza, ale niesłychanie widokowa jest Przełęcz Karb. Mozół wejścia wynagradza widok na kolorowe stawiki z jednej i czarny Staw Gąsienicowy, z drugiej strony. Nagie i zimne szczyty Rysów, Granatów i Świnicy pozostaną w pamięci na zawsze.
Tatry Wysokie z perspektywy prawie 2000 metrów wyglądają zupełnie inaczej niż z dołu, z miasta. Szczyty jakby się tu uśmiechały...
