Roztoczański Park Narodowy
Jest najbardziej zalesionym parkiem narodowym w Polsce, grunty leśne zajmują około 95 proc. jego obszaru. Przez prawie 400 lat lasy parku wchodziły w skład Ordynacji Zamojskiej. Pierwszy rezerwat Bukowa Góra utworzono na tym terenie w 1934 roku. Po wojnie, w latach od roku 1954 do 1974 wydzielono 11 rezerwatów, które weszły w skład parku.
Roztoczański Park Narodowy leży na Roztoczu Środkowym w obszarze dzielącym stare utwory geologiczne platformy wschodnioeuropejskiej od młodszych utworów Europy Zachodniej, wciąż jest aktywne geologicznie. Zróżnicowanie geologiczne, bogata rzeźba terenu, położenie w strefie klimatycznej, gdzie ścierają się masy ciepłego i zimnego powietrza, sprzyja różnorodności i bogactwu roślinności. Są to tereny zróżnicowane, tworzone przez łańcuchy wzgórz wapiennych oraz piaszczyste doliny. Jedną z nich jest dolina rzeki Wieprz, która przecina Roztocze Środkowe i park narodowy.
Spotyka się tu gatunki należące do typowo nizinnych jak też górskich, w zależności od miejsca występowania. Dominują sosny, jodły i buki, a także dęby, olsze, lipy, brzozy, świerki, modrzewie, graby, jawory, jesiony i klony. Na tym terenie rośnie ponad 400 drzew, buków, jodeł, lip szerokolistnych i dębów szypułkowych, uznanych za pomniki przyrody. Bogata jest fauna. Żyją tu wszystkie typowe zwierzęta leśne. Między innymi jelenie, sarny, dziki, wilki, lisy, borsuki, kuny, nad wodami wydry, a także okresowo łosie i rysie. W 1979 roku sprowadzono na te tereny bobry, w 1982 roku utworzono ostoję konika polskiego pochodzącego od tarpana i ras lokalnych. Spośród ponad 200. gatunków ptaków większość gnieździ się regularnie na tych obszarach, wśród przedstawicieli są miedzy innymi orliki krzykliwe, trzmielojady, bociany czarne, dzięcioły białogrzbietowe, muchołówki białoszyje. Z gadów spotyka się jaszczurki, zaskrońce, żmije zygzakowate oraz żółwie błotne.
Roztoczański Park Narodowy można zwiedzać, korzystając z wyznaczonych szlaków turystycznych i ścieżek poznawczych, prowadzących przez najciekawsze obszary przyrodnicze, kulturowe i historyczne. Na przykład ścieżka dydaktyczna na Bukową Górę rozpoczyna się przed Ośrodkiem Edukacyjno-Muzealnym Roztoczańskiego Parku Narodowego w zabytkowej części Zwierzyńca, kończy się w Sochach przy cmentarzu upamiętniającym pacyfikację wsi 1 czerwca 1943 roku. Prowadzi na południe obszarem ochrony ścisłej Bukowa Góra z pięknym borem jodłowym i buczyną karpacką. Na ścieżce znajduje się punkt widokowy z panoramą na strefę krawędziową Roztocza Środkowego. Różnica pokonywanych wzniesień wynosi 80 metrów. Z Soch można wrócić do Zwierzyńca lub udać się w dalszą wędrówkę szlakiem krawędziowym. Ścieżka nie jest dostępna dla rowerów. Czas przejścia około 2 godzin, długość 2,6 km.