Ojcowski Park Narodowy
Położony jest w województwie małopolskim. Obejmuje południowy fragment Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej oraz część środkową Doliny Prądnika i część Doliny Sąspowskiej. Park utworzony został w 1956 r. na powierzchni prawie 1571 ha, a obecnie zajmuje powierzchnię prawie 2146 ha (otulina – 6777 ha) i jest najmniejszym polskim parkiem narodowym. Obszary leśne stanowią większą jego część – 1528 ha.
Krajobraz parku tworzą liczne wytwory skalne z wapieni górnojurajskich, o białej i jasnoszarej barwie. W Ojcowskim Parku Narodowym rozróżnia się dwie formy rzeźby terenu: dolinne (jary, dolinki krasowe, wąwozy) oraz wierzchowinowe (liczne skałki z wapieni skalistych, tzw. ostańce, które zdobią jurajską wierzchowinę). Nieodłącznym elementem wapiennej rzeźby Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej są jaskinie. Na całej Wyżynie odkryto dotychczas około 1000 mniejszych i większych jaskiń.
Turystyka w parku odbywa się wyłącznie po wyznaczonych szlakach. Prowadzą one przez najbardziej atrakcyjne obszary Parku, gdzie zobaczyć można twory skalne takie jak: Brama Krakowska, Maczuga Herkulesa, Igła Deotymy, najdłuższe tutaj jaskinie – Łokietka (320 m) i Ciemną (230 m).
Dostępna jest także turystyka rowerowa i konna (dorożki) oraz ścieżki edukacyjne.