Pieniński Park Narodowy
Założony został w 1932 r. i jest najstarszym parkiem narodowym w Polsce. Należy do najmniejszych w Polsce – powierzchnia wynosi zaledwie 2 346 ha, a otulina 2 682 ha. W jego granicach znajdują się Pieniny Czorsztyńskie, masyw Trzech Koron i Pieninki. Góry te tworzą głównie skały wapienne, a ich teren jest w znacznym stopniu zalesiony. Jednym z elementów wyróżniających ten park są wody, one też mają wpływ na walory przyrodniczo-środowiskowe.
Na terenie tego parku chroniony jest krajobraz oraz świat flory i fauny. Znajduje się tu ponad tysiąc gatunków roślin naczyniowych, w tym również gatunki endemiczne, czyli nie występujące nigdzie indziej. Żyje tu także sporo rzadkich gatunków zwierząt. Spotyka się m.in. rysie, sarny, jelenie. Awifauna jest reprezentowana przez sokoły wędrowne, orły przednie, głuszce, derkacze. Dumą parku są motyle, w tym niepylak apollo, gatunek występujący tylko na obszarze Pienin.
Największą turystyczną atrakcją Pienińskiego Parku Narodowego jest spływ przełomem Dunajca, jednakże również piesi oraz rowerowi turyści znajdą tu wiele ogromnie interesujących tras. Łącznie na terenie tego niewielkiego parku jest 34 kilometry szlaków o niezwykłych walorach przyrodoznawczych.
11 oznakowanych szlaków pieszych (2 szlaki udostępnione są również rowerzystom). Szlak wodny w przełomie Dunajca.