Świętokrzyski Park Narodowy

Świętokrzyski Park Narodowy znajduje się w województwie świętokrzyskim, zajmuje centralną część Gór Świętokrzyskich, zaledwie około 1 proc. tego masywu. Park powstał w 1950 r. Obecnie obejmuje obszar 7 626,4 ha, otulina prawie 20 787 ha.

Podstawowe informacje
Powierzchnia:
7 626,4 ha
Data utworzenia:
1 maja 1950 r.
Symbol parku:
Jeleń

Pasma górskie objęte ochroną to Łysogóry (ze szczytem Łysica – 612 m n.p.m. oraz masywem Łysej Góry) oraz część wschodnia Pasma Klonowskiego i wreszcie części dolin Dębniańskiej, Słupiańskiej i Wilkowskiej. Do Parku przyłączono też enklawy leśne, w tym Chełmową Górę.

Charakterystyczne dla tego parku są gołoborza kwarcytowe, czyli skalne rumowiska, które spotkać można na północnych zboczach Łysogór. Bogaty jest świat roślin na obszarze parku. Dominują tu lasy (ok. 95 proc.), a w nich bór jodłowy. Naturalny i pierwotny kształt Puszczy Jodłowej jest unikalny w skali Europy. Rosną tu kilkusetletnie okazale jodły i buki (na Łysej Górze) oraz modrzewie (na Chełmowej Górze). Niższe partie zajmują bory sosnowe i bory mieszane sosnowo-dębowe.

Przez tereny parku prowadzi kilka szlaków: czerwony ze Świętej Katarzyny do Trzcianki przez Łysicę, niebieski z Bodzentyna (Miejskiej Góry) do Świętej Katarzyny, niebieski z Nowej Słupi do Świętego Krzyża (Łysej Góry). Przygotowano też kilka ścieżki przyrodnicze.

ANKIETA