Poleski Park Narodowy

Położony jest we wschodniej części kraju, na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim. Został utworzony w 1990 roku. Wchodzi w skład Rezerwatu Biosfery „Polesie Zachodnie”, który od 2012 roku stał się rezerwatem transgranicznym, po połączeniu z Rezerwatem Biosfery Polesie Nadbużańskie i Szackim Rezerwatem Biosfery. Powierzchnia Poleskiego Parku Narodowego obejmuje około 10 tys. ha, są to przede wszystkim obszary wodno-błotne, naturalne ekosystemy bagienne, torfowiska, jeziora krasowe, naturalne kompleksy leśne z siedliskami reliktowych gatunków zwierząt i roślin, które kształtowały się od końca epoki lodowcowej. Charakterystycznym elementem krajobrazu parku są niskie, przejściowe i wysokie torfowiska, drugie co do wielkości takie tereny w kraju. Niewielkie wzniesienia dzielą ten teren na kilka mis, które objęto ochroną.

Podstawowe informacje
Powierzchnia:
10 tys. ha
Data utworzenia:
1 maja 1990 r.
Symbol parku:
Żuraw

Bagna i moczary są środowiskami florystycznymi o wielkim zróżnicowaniu, występują na tym terenie wszystkie typowe bagienne ekosystemy i zespoły roślinne. Część terenu tworzą stanowiska roślinne typowe dla tundry lub lasotundry. Różnorodny jest świat zwierzęcy parku we wszystkich jego odmianach, od bezkręgowców po gatunki ziemnowodnych ptaków i ssaków. Symbolem Poleskiego Parku Narodowego jest żuraw. Szczególną atrakcją są żółwie błotne, najbardziej obok węży Eskulapa zagrożony wyginięciem gatunek gadów występujących w naszym kraju. Spośród ssaków najliczniejszą grupę stanowią gryzonie oraz bobry, które osiedlono na rozlewiskach w roku 1992. Licznie występują gatunki kopytne, sarny, jelenie, łosie, dziki. Trwałe rozlewiska są miejscem bytowania niezliczonych stad ptactwa wodno-błotnego, w tym wielu gatunków rzadkich i zagrożonych. Symbolizujące poleski park żurawie, a także między innymi derkacze, dubelty, czaple. Flora parku liczy około 1000 gatunków roślin naczyniowych. Spośród ponad 200 zespołów roślinnych, tylko część stanowią zespoły leśne, jak bór mieszany i brzezina bagienna.

Poleski Park Narodowy oferuje turystom dobrze przygotowane programy zwiedzania. Wyznaczono szlaki piesze, rowerowe i konne pozwalające jak najlepiej poznać walory przyrodnicze terenu. Ciekawie poprowadzone są ścieżki dydaktyczne i zbudowano wieże widokowe przy Durnym Bagnie, Bagnie Bubnów Kulczyn, Bagnie Bubnów Zastawie, Bagnie Staw, na ścieżkach przyrodniczych „Perehod-2″, „Obóz powstańczy-1″, „ Mietiułka -1″. Ustawiono zadaszenia, ławki i tablice z informacjami o otaczającej przyrodzie. Ruch turystyczny trwa przez wszystkie miesiące roku, w sezonie od kwietnia do października wstęp na ścieżki przyrodnicze jest płatny.

Polecane ścieżki przyrodnicze:

  • „Dąb Dominik” zaczyna się we wsi Łomnica, ma długość 2,5-3,5 km, czas przejścia od dwóch do trzech godzin i wiedzie przez różne typy lasów – przez grąd niski liściasty z przewagą grabów i dębów, las olchowy, bór bagienny na torfowiskach i glebach murszowych – nad jezioro Moszne zarastające szuwarami i roślinnością nawodną. Kładki przystosowane są dla osób niepełnosprawnych. Przy ścieżce zlokalizowanych jest 17 przystanków z tablicami informacyjnymi. Turyści wybierający krótszą trasę, wychodzą ze wsi Łomnica i kończą wycieczkę w miejscu wymarszu. Dłuższa trasa kończy się we wsi Jamniki położonej w otulinie parku przy drodze z Urszulina do Sosnowicy. Nazwa ścieżki „Dąb Dominik” pochodzi od nazwy wiekowego dębu o prawie czterometrowym obwodzie pnia. Imię nadano mu na cześć prof. Dominika Fijałkowskiego, nestora polskich botaników, uhonorowanego członkostwem Nowojorskiej Akademii Nauk i wpisaniem na listę pięciu tysięcy najbardziej zasłużonych obywateli świata.
  • „Spławy” prowadzi od Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego w Starym Załuczu, ma długość 7,5 km, czas przejścia od 3,5 do 5 godzin.
  • Ścieżka przyrodniczo-historyczna „Obóz powstańczy”, rozpoczyna się w miejscowości Lipniak, długość trasy 4 km, czas przejścia od 2,5 do 3 godzin.
  • Ścieżka rowerowa „Mietiułka” zlokalizowana w północno-wschodniej części parku, rozpoczyna się we wsi Łowiszów, długość około 21 km, czas przejazdu od 4 do 5 godzin. Trasa ma kształt pętli, jest wyraźnie oznakowana kolorem zielonym. Przy ścieżce ustawiono trzy zadaszenia i sześć tablic informacyjnych, częściowo przebiega poza granicami parku.
  • Ścieżka o charakterze ornitologicznym „Perehod” prowadząca wokół sztucznych Stawów Pieszowolskich, umożliwia obserwację zamieszkujących w koło licznych gatunków ptaków wodnych. Na trasie przygotowano schron obserwacyjny i wieżę widokową. Rozpoczyna się w miejscowości Pieszowola, długość 5 km, czas przejścia od 3 do 4 godzin.

Ścieżki są udostępnione dla turystów we wszystkie miesiące roku. Sezon trwa od kwietnia do października, w tym okresie wstęp na ścieżki jest płatny. Bilet jednorazowy na jedną ścieżkę kosztuje 6 zł. Trzydniowy na wszystkie ścieżki przyrodnicze 14 zł. Bilet tygodniowy na wszystkie ścieżki przyrodnicze 20,00 zł. Jednodniowy bilet rodzinny to wydatek 14 zł. Warta zainteresowania jest oferta pakietowa. Na przykład pakiet weekendowy składa się z trzydniowego biletu na wszystkie ścieżki przyrodnicze z możliwością wejścia na wieże widokowe oraz zwiedzanie Muzeum w Starym Załuczu. Cena biletu to 20 zł. Pakiet tygodniowy daje możliwość zwiedzania całego Poleskiego Parku Narodowego. W pakiecie bilet wstępu na wszystkie ścieżki przyrodnicze i wieże widokowe, do Muzeum w Starym Załuczu oraz wypożyczenie roweru na jeden dzień. Cena 51 zł. Pakiet rodzinny otwiera przed zwiedzającymi cały park na jeden dzień, szczególnie polecane są ścieżki przyrodnicze przygotowane specjalnie dla dzieci o nazwach „Żółwik” w Starym Załuczu oraz „Tropem Przyrody” przy obiektach dyrekcji parku w Urszulinie

Turyści, którzy nie chcą opuszczać terenu parku mogą zarezerwować noclegi w pokojach Ośrodka Dydaktyczno-Administracyjnego w Urszulinie. Tutaj można też wypożyczać rowery.

ANKIETA